ตอน คนต่อนก

               ญามีนห์เป็นหนุ่มชาวใต้ เชื้อสายแขก มีอาชีพและหาเลี้ยงครอบครัวด้วยการต่อนก จนถูกเพื่อนๆล่อว่า “แขกต่อนก” มาตั้งแต่เด็ก ญามีนห์มีนกบินหลาดงแสนรู้ ที่เป็นเหมือนเครื่องมือในการทำมาหากินของเขา และเป็นเหมือนสมบัติที่มีค่ายิ่งสำหรับเขาอยู่ตัวหนึ่ง ซึ่งนักเลงนกคนใดที่ได้เห็นนกของเขาต่างก็อยากได้กันทั้งนั้น

                วันหนึ่ง เมื่อญามีนห์กลับจากการต่อนก ซึ่งเป็นวันที่เขาพลาดนกตัวงามไปอย่างน่าเสียได้  เขาก็เจอมะ(แม่) ซึ่งอาศัยอยู่ด้วย หาว่าเขาไม่ยอมทำมาหากิน ไม่ยอมกรีดยาง ไม่ยอมทำไร่ทำสวน เหมือนชาวบ้านคนอื่นๆ เอาแต่ต่อนกเล่นไปวันๆ และที่สำคัญ คือ ไม่ยอมหาเงินมารักษาอาการป่วยของลีเมาะห์ เมียที่นอนป่วยรอความตายอยู่ที่บ้าน ทั้งๆที่เขาพยายามหาเงินด้วยการต่อนก และนำเงินที่ได้จากการขายนกมาซื้อยารักษาเมียของเขาจนหมดสิ้น

ญามีนห์พยายามหาเงินสักก้อนมารักษาภรรยา แต่หาไม่ได้เลย ประกอบกับคำพูดของมะที่บ่นว่า ทำให้ เขาตัดสินใจขายนกต่อแสนรู้ ที่เป็นเหมือนกับชีวิตของเขา ให้กับเถาแก่จูเจ้าของโรงเลื้อยที่อยากได้นกต่อแสนรู้ของเขามานานแล้ว แต่โชคร้าย เขากลับถูกเถ้าแกจูโกงราคาขายนก จาก 2,000 บาท เหลือเพียง 500 บาท ญามีนห์นำเงินที่ได้ไปซื้อยามรักษาเมีย โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองจะทำมาหากินต่อไปอย่างไร

ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง

1.เรื่องนี้ได้สะท้อนสภาพชีวิตของคนในสังคมอีกมุ่งหนึ่งของชีวิต ซึ่งมีอยู่จริงในสังคมไทย ที่หลายคนเลือกเกิดไม่ได้ จึงต้องใช้ชีวิตตามบริบททางสังคม และนอกจากจะเลือกเกิดไม่ได้ ชีวิตยังดูเหมือนว่าจะถูกกลั้นแกล้งจากโชคชะตาและผู้คนด้วยกันอีกด้วย

2.เราไม่ควรเอาเปรียบผู้อื่น เพราะชีวิตของแต่ละคนก็น่าสงสารอยู่แล้ว และเราคงไม่ต้องการให้ใครมาเอาเปรียบเราเช่นกัน

3.ผู้คนส่วนใหญ่ในสังคม มักตัดสินกันด้วยการประกอบอาชีพที่มีเกียรติและอาชีพที่ร่ำรวยเท่านั้น โดยไม่สนใจว่า อาชีพนั้นจะเป็นอาชีพที่สุจริต หรือไม่

4.เราควรเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่า ชีวิตของแต่ละคนเคยผ่านความเจ็บปวดและเสียใจอะไรมาบาง  
5.อุปสรรคปัญหาเป็นสิ่งที่เกิดมาคู่กับชีวิตของมนุษย์ทุกคน สำคัญอยู่ที่เราต้องหาทางออก และวิธีการแก้ไขที่ถูกต้อง และไม่ก่อความเดือดร้อนให้กับผู้อื่น