ก่อกองทราย

        เรื่องสั้นชุด “ก่อกองทราย” ของไพฑูรย์ ธัญญา มีลักษณะที่แสดงถึงชีวิตและธรรมชาติของมนุษย์ที่เป็นสากล ดังเช่นมนุษย์ทั่วไปในโลกพึงจะเป็นและในขณะเดียวกันก็มีสีสันชีวิตของท้องถิ่นและความเป็นไทยทั้งในด้านถ้อยคำ และการใช้ฉากอันเป็นท้องเรื่อง เนื้อเรื่องมีความหลากหลาย แสดงปัญหาและแง่มุมต่างๆ ของชีวิตหลายเรื่องเช่น “คนบนสะพาน” “บ้านใกล้เรือนเคียง” และ “เพื่อนบุณย์” สะท้อนธาตุแท้ของคน ส่วนเรื่อง “คำพยากรณ์” และ นอกเขาไฟ” เน้นความคิด ความเชื่อของคนในชนบท และบางเรื่องก็แสดงถึงสัจธรรมของชีวิตโดยแท้ ไพฑูรย์ ธัญญา ใช้กลวิธีเสนอเรื่องหลายแบบที่แยบยล สอดคล้องกับเนื้อหาอาจจะอ่านได้อย่างตรงไปตรงมา หรืออย่างมีนัยเป็นสัญลักษณ์ เช่นเรื่อง “ก่อกองทราย” และ “คำพยากรณ์”ลักษณะเด่นของวิธีนำเรื่องอีกประการหนึ่งคือการเสนอความจริงที่บางครั้งอาจจะไม่สวยงาม แต่ก็ไม่สร้างความรู้สึกขมขื่น บางครั้งยังแฝงอารมณ์ขันไว้ด้วยไพฑูรย์ ธัญญา ใช้ภาษาที่มีลักษณะกวี ประณีต รื่นหู กะทัดรัด และไม่ซับซ้อน อุดมด้วยถ้อยคำที่ให้จินตภาพ ประทับใจด้วยสี แสง และเสียงด้วยคุณสมบัติดังกล่าวข้างต้นนี้ คณะกรรมการตัดสินวรรณกรรมเพื่อรับรางวัลซีไรต์ จึงมีมติเป็นเอกฉันท์ให้เรื่องสั้นชุด “ก่อกองทราย” ของ ไพฑูรย์ ธัญญา ได้รับรางวัลซีไรต์ประจำปี พ.ศ. 2530

เรื่องสั้นทั้ง 12 เรื่อง

- คนบนสะพาน 

- คนต่อนก 

- เพื่อนบุณย์ 

- คือชีวิต...และเลือดเนื้อ 

- ผู้ประทุษร้าย 

- อุบาทว์ 

- คำพยากรณ์

- เรือปลาเที่ยวสุดท้าย 

- นกเขาไฟ 

- ความตกต่ำ 

- ก่อกองทราย 

- บ้านใกล้เรือนเคียง